در نهایت می‌توان گفت اهمیت این مباحث زمانی نمایان می‌شود که ما وضعیت موجود در صنف خال‌کوبان (ما این اصطلاح را از مولانا و مثنوی ومعنوی او وام می‌گیریم) و رَویه‌ی غالب در این عرصه را رصد کنیم تا با نگاهی اجمالی متوجه آسیب‌های موجود شویم.
آسیب‌هایی که ذیل برخورد فله‌ای، مقلدانه و بی‌اساس در طرح و ترسیم خالکوبی قابل مشاهده است. آسیب‌هایی که نتیجتا خال بر تن حک شده را یک نماد مبتذل و بی‌ریشه می‌کند. ابتذال و بی‌ریشگی که برای شخص حامل خالکوبی خطرناک و آسیب‌زننده خواهد بود. چراکه هویت و فردیت شخص حامل را مخدوش کرده و نسبت او با درونیات و جهان اطرافش، زیر سوال می‌برد.
از این جهت طرح سوال “خالکوبی چیست؟” مهم و حیاتی محسوب می‌شود و زین پس مطالبی از این دست (که “خالکوبی چیست؟” مقدمه‌ای بر این مباحث بود) به صورت مسلسل ارائه خواهد شد. در ادامه‌ی این مباحث و شماره‌های بعدی سعی خواهد شد بر بنیاد روش‌های جامعه‌شناختی، پدیدار‌شناختی و روانشناختی با رویکردی آسیب شناسانه به حل و فصل مناقشه‌های موجود در عمل خالکوبی بپردازیم.